woensdag 31 december 2008

Fietsen in de kou

Voorheen fietste ik nooit als het kouder was dan een graad of 6. Nu met de Quest laat ik me niet afschrikken. Opvallend is dat mijn snelheid wel flink lager ligt dan verwacht. Reed ik een week geleden met 10 graden een flinke tocht nog grotendeels met 40+ snelheden, nu met temperaturen onder 0 ºC zit dat er niet in.

De dag na kerst reed ik via een tussenstop in Rhenen naar vrienden in Wageningen. De temperatuur was ongeveer -2 ºC. Met een matige oostenwind tegen was de kruissnelheid 35 km/h. De volgende dag terug reed ik 's ochtends met -5 ºC via Lexkesveer met de wind in de rug over de Rijndijk / Lekdijk terug. De kruissnelheid was toch maar iets van 37 km/h. Naast de koude speelde gebrek aan slaap me misschien ook parten.

Gisterochtend vroeg weer een stukje gaan fietsen. Temperatuur ongeveer -6 ºC toen ik van huis wegreed. Hoewel ik me voorgenomen had een kort stukje te rijden (~40 km) en ik me qua snelheid dus wat meer uit zou kunnen sloven kwam de snelheid pas de laatste paar km boven de 40 km/h. Geïnspireerd door een snorfiets die voor me reed kon ik er nog een paar km een snelheid van 42 km/h uitpersen.

Deze rit had ik voor het eerst ook lijfelijk last van de koude. Tijdens de ritjes Wageningen v.v. waren mijn voeten koud maar niet pijnlijk. Bij het tochtje met -6 ºC deden ze toch wel een beetje pijn van de kou. Volgende keer dikkere sokken aan, wellicht scheelt dat genoeg. Belangrijkste beperkende factor is wellicht niet het fysieke welbevinden maar de rolweerstand van de banden. Die rolweerstand lijkt met koude flink toe te nemen. Misschien hebben andere banden (smallere op hoge druk) dan de brede Vredestein HPV hier minder last van?

Los van de koude voeten is het in de Quest goed vol te houden met lange fietsbroek, thermohemd en fietsshirt met korte mouwen. Op mijn hoofd draag ik een bril, een hoofdband en een helm. Het is wel even schrikken als je in je fiets stapt en je vingers lijken vast te vriezen aan de remhendel maar het ongemak is enkel van zeer korte duur.

Kilometerstand in totaal nu 753 km.

zaterdag 20 december 2008

Snelheid!

Sinds ik de Quest heb, nu zo'n ruime maand, heb ik nog niet echt snel gereden. Kruissnelheid als ik doorreed zo iets van 35 a 37 km/h. Tot vandaag.

Vanochtend om 8 uur in de fiets gestapt. In het donker via Schalkwijk naar de Lekdijk gereden. Op de dijk met de harde wind schuin achter richting Amerongen. Al snel ging het harder dan 40 km/h. Voorbij Wijk bij Duurstede haalde een auto me in. Een mooie gelegenheid om er met wat hogere vaart achteraan te gaan. Ik versnelde tot 45 km/h. Het mooie van de Quest is dat je zo'n snelheid makkelijker dan verwacht vol kan houden. Tot aan Amerongen reed ik zeker 43 km/h (alleen even gehinderd door een tegenliggende Alfa die op de dijk met hoge snelheid de binnenbocht koos net toen ik daar reed).

In Amerongen omhoog, de berg op. M'n eerste 'echte' klim met de Quest. Met 16 km/h omhoog. Naar beneden met 65 km/h. Harder zou kunnen maar het remmen is niet bepaald één van de sterkste punten van de fiets, ahum, en er is daar onderaan wel een weg van rechts.

Tegen de wind in, maar wel beschut door bomen, richting de Kaapse Bossen. Na even bijgekomen te zijn van de klim lukte het de 40+ snelheden weer op te pakken. Daarna omhoog bij de Kaapse Bossen te Doorn. Dat is toch een fikse klim. Omhoog met 14 km/h. Na Doorn weer uit de beschutting van de bossen via Langbroek naar Odijk. Ondertussen een erekwestie om weer zeker 40 te rijden. Vanaf Odijk lukte dat echter niet echt meer.

Na 71 km leeg maar tevreden terug in Houten.

In totaal 599 km gereden.

zaterdag 13 december 2008

Houten - A'dam vv, te veel voor één NiPack?

Gisteren voor de tweede keer naar het werk in A'dam gereden. De avond van te voren de lekke band vervangen door een geplakt exemplaar. De buitenband vertoonde wat schade aan de velgring wat me er voor deed vrezen dat het de binnenband zou kunnen beschadigen. Voor de zekerheid dus maar vervangen door de reserve Vredestein HPV. Na deze reparatie op het internet gekeken wat een goede alternatief kan zijn. Primo Comet Kevlar lijkt erg goed maar is niet meer verkrijgbaar. Ik zie in de test van Wim Schermer de Vredestein Perfect Moiree goed en snel is. Meteen besteld bij Velomobiel.nl. Ondertussen is de bestelling al aangekomen en zie ik dat de goede test betrekking had op de 47-406 en dat ik de 35-406 besteld heb. Tja, de 35-406 lijkt in ieder geval ook geen slechte band.

Goed, gisteren naar het werk gereden. Ik heb mezelf niet gek laten maken door de snelheidsmeter. Voor mijn gevoel zowel heen als terug rustig gereden. Toch beide keren binnen 1:50 de tocht gemaakt. Ook thuis aangekomen was ik nu nog fit. De laatste 5 minuten begon echter mijn voorlamp te knipperen. Ik dacht eerst dat er een contact los zou zitten maar toen viel me op dat 'ie er helemaal mee op leek te houden als ik remde. Blijkbaar had de accu (Sigma NiPack) onvoldoende spanning over om voor zowel het remlicht als de led-voorlamp. De accu was echter voor vertrek geheel opgeladen. Omdat 'ie bovendien nog praktisch nieuw is vrees is dat het alleen nog slechter gaat worden.

Wellicht is een relevant verschil met de vorige rit dat ik dit keer zowel heen als terug een paar minuten moest wachten op een auto die het verkeer ophield. Als ik wacht druk ik de rem in en brandt dus het felle remlicht. Een alternatief voor het meenemen van de lader of de aanschaf van een extra NiPack is dus wellicht het deactiveren van het remlicht. Voordat ik hiertoe beslis wil ik eerst in beeld krijgen hoeveel stroom die lamp eigenlijk verbruikt. Wordt vervolgd.

Gisteren 104 km gereden, 528 km in totaal.

donderdag 11 december 2008

2x Lek, plat huiswaarts

Vandaag vroeg op om voor de tweede keer naar kantoor te fietsen. Om 6:42, eigenlijk wat later dan ideaal, reed ik van huis. Zodra ik de gelegenheid had om door te trappen viel me op dat ik voor de geleverde inspanning niet hard reed, slechts 29 km/h. Dat moet een lekke band zijn!
Gestopt en inderdaad links voor lek. Na 420 km dus het eerste lek. Pech, maar wel een prettig idee dat de eerste keer een band wisselen met de Quest dan wel in het donker maar in ieder geval toch ook nog dicht bij huis is.

Ik leg de fiets op de kant in het gras. Open het setje plakspullen dat Velomobiel.nl meeleverde. Ik haal er twee vrij kleine zwarte bandenlichters uit. Ik prik er een tussen velg en buitenband. Nu nummer twee. Oeps, laten vallen..... Op de tast is die in het donker niet meer te vinden, zo in het gras. Met het hoofdlampje dat ik mee heb, heb ik 'm na enig zoeken weer te pakken. Beter wellicht drie bandenlichters mee te nemen, je wil er niet met slechts één komen te zitten. Met enige moeite, de Vredenstein HPV zit strakker om de velg dan verwacht en de bandenlichters hebben voor mijn koude handen scherpe randjes, haal ik de binnenband er uit.

Toch ook maar de moeite nemen de buitenband goed te inspecteren. Ik vind een flink stuk glas dat zich een weg dwars door het loopvlak gebaand heeft. Na eerst nog wat modder verwijderd hebben leg ik de nieuwe binnenband om, trek de buitenband weer om de velg en begin te pompen. De band wordt al lekker hard en dan "PANG!" Nee, zeg! Waarschijnlijk zat de buitenband aan de binnenzijde niet goed om de velg en is de binnenband zo naar buiten gekomen en zo gesprongen.

Geen 20" reserveband meer, maar wel twee kilometer van huis. Ik besluit de buitenband maar met tie-wraps om de velg heen vast te zetten om zo de velg te sparen en die twee kilometer in een sukkeldrafje terug te hobbelen.

Voornemens:
  • Me desondanks over de angst voor lekke banden heen te zetten.
  • Voortaan eerst binnenband zachtje op te pompem om te controleren of alles goed om de velgt zit.
  • Standaard twee paar reserve-binnenbanden en minstens drie bandenlichters mee te nemen.
  • De hoofdlamp en tie-wraps nooit te vergeten.

maandag 8 december 2008

Werkritje Wijk

Voor mijn werk moest ik naar het gemeentehuis van Wijk bij Duurstede. Vanaf Houten is dat een stukje dat vraagt om de Quest. De Astra dus laten staan en de atmosfeer 4 kg CO2 uitstoot bespaard.

Kruissnelheid heen ongeveer 38 km/h, terug ongeveer 36 km/h. Daar valt nog het nodige te verbeteren... Virusjes helpen natuurlijk niet echt mee. Anyway, lekker de kans gehad om weer te kunnen fietsen.

Vandaag 36 km, in totaal 417 km.

zondag 7 december 2008

Huisje voor de Quest

Een Quest parkeer je als het even kan natuurlijk niet zomaar buiten. Ik maakte dus in de voortuin wat ruimte vrij voor drie extra rijen tegels. Plan was daar een 'schuurtje' te maken waar de Quest precies in zou passen. Ik dacht aan een kegelvorm.

Toen de Quest er eenmaal was kon ik me beter een beeld vormen. Uiteindelijk maakte ik een bouwsel met een schuinaflopend cylindrisch dak, gevormd door transparante golfplaten. De Quest past er echt precies in (ik had me verkeken op de hoogte van het spiegeltje, maar het paste toch). De fiets laat zich door de taps geplaatste rails (L-profielen) eenvoudig in het midden van de parkeerplek geleiden.

De eerste twee foto's tonen de achterzijde, nog zonder deurtje.


De volgende twee foto's tonen voorzijde en achterzijde, nu mét deurtje.





Wellicht wordt de zijkant nog wat dichter gemaakt.

Qua werkplanning kwam forensen deze week helaas niet uit. Ik kreeg bovendien de tweede helft van de week te kampen met een virusje waardoor het er ook in het weekend niet van kwam te Questen. Vandaag wel op de tandem en fietskar naar het Spoorwegmuseum Utrecht gereden: heen met Mariet als stoker, terug met Joep als stoker.

zondag 30 november 2008

Vroeg rondje Wijk bij Duurstede

Vandaag om 7:45 van huis gegaan voor een rondje Wijk bij Duurstede. Mooie tijd om te vertrekken. Zodra ik Houten uit was begon het al wat licht te worden. De wereld is zondagochtend zo vroeg nog in rust. Slechts een enkele auto, een enkele fietser, een tandem en een aantal hardlopers tegengekomen. Het vredige beeld werd versterkt door de  rijp op de velden. 

Ik reed de Lekdijk in westelijke richting. Geholpen door een klein beetje wind lukte het me om op de dijk op een gegeven moment in de 40 te gaan rijden. Enigszins uit machismo, ik werd namelijk ingehaald door een auto en wilde laten zien hoe snel een velomobiel kan. De weg naar Schalkwijk bleek zich ook goed te lenen voor 40+ snelheden. Voor iemand die een half jaar lang praktisch niet gesport heeft wel hard werken...

Ondanks de lichte vorst was het snel warm in de Quest. Het thermische hemd onder mijn fietsshirt was overbodig. De band om mijn hoofd was echt te warm en moest ik onder het fietsen uit doen. 

Weer terug bij Houten besloten nog even hard door te rijden om dan vanaf het noorden langs het Fort bij Vechten terug te rijden. Lekkere bochten daar!

Vandaag 51 km. In totaal 381 km.

vrijdag 28 november 2008

Naar het werk

Gisteren voor de eerste keer met de Quest naar het werk gereden. De avond van te voren alles klaargelegd: een zeepje, een handdoek, wat goedkope aftershave, kleding en schoenen voor op kantoor, een schoon fietshemd voor de terugweg, de MacBook, plakspullen, pomp en reservebanden, twee pakken sultana's & de camelbag. Onrustig geslapen. Toch spannend, de eerste keer met de Quest naar het werk, door het donker.

Om 6:35 van huis vertrokken. De reis verliep voorspoedig. Bij station Maarssen zag ik vrij laat dat daar de weg open lag. Ik kon nog net op tijd voldoende afremmen. Daarna langs het Amsterdam-Rijnkanaal ondanks gebrek aan straatverlichting met 35 km/h doorgereden.  Het laatste stukje van de route door Amsterdam-Zuid had ik nog niet eerder gereden maar bleek goed te doen, wel veel scholieren (veel oh's en ah's) maar prima ongelijkvloerse kruisingen dus geen stoplichten. Om 8:25 op kantoor. 

Op kantoor tussen de bedrijven door met Google Maps nog uitgepuzzeld dat de route in Lage Weide nog zo'n 600 meter korter kan (complete route).

's Avonds om 17:30 teruggereden. Langs het kanaal 32 km/h als kruissnelheid. Vanaf Maarssen begon ik wat leeg te raken. M'n benen wilden niet meer zo. Ook meer last van wind dan verwacht. Richting Nieuwegein betrapte ik me er op af en toe minder dan 30 km/ h te rijden Oei... Het laatste stukje naar Houten toch nog even aangezet om wat harder te rijden. Om 19:30 thuis.

Deze dag 103 km, 330 km in totaal.

zondag 23 november 2008

Weer het weer

Voor een afstammeling van de winnaar van de "365-dagen fiets"-wedstrijd, de Alleweder, zit het weer mijn Quest toch behoorlijk dwars. Was het vrijdag de wind die me belette te gaan fietsen, vandaag was sneeuw / ijs. Na een paar kilometer ben ik weer omgekeerd omdat de wegen te slecht waren om te berijden. Het doel, de dijk bij Wijk bij Duurstede, leek praktisch onbereikbaar. Wel erg mooi weer vanochtend.

Vandaag 13 km, 224 km in totaal.

vrijdag 21 november 2008

Te veel, wellicht sowieso

Ik had me er op verheugd om vandaag voor de eerste keer met de Quest te forensen. De weersverwachtig zag er niet goed uit maar mooi hoeft het weer natuurlijk ook niet te zijn. Gisteravond voorspelde het KNMI echter in buien kans op windsnelheden tot 85 km/h. "Mmm, geen idee hoe dat gaat in een Quest." Kans op natte sneeuw. "Tja.." 

Na een onrustige nacht - ik droomde dat de fiets door door de harde wind van zijn parkeerplekje gewaaid was - direct de weerssites afgestruind (KNMI, Buienrader, Windguru). Het KNMI zegt nu "mogelijk .... in de kustprovincies zware windstoten tot ongeveer 100 km/h." Dat is voor een eerste keer ongetwijfeld te veel, wellicht. Wellicht sowieso. Sowieso, überhaupt. Wie denn auch?

PS: Kom ik op gebruikelijke wijze aan op kantoor, scheurt er terwijl ik de deur van het pand ontgrendel een Flevo Alleweder (Vielen Dank, Wikipedia.de!) voorbij. Nooit eerder hier gezien en dan uitgerekend vandaag!?

maandag 17 november 2008

Nachtelijk rondje Lekdijk

Na twee dagen questen kan ik er geen genoeg van krijgen. Na mijn werk, in de trein terug naar huis, bedacht ik me dat ik best in het donker nog even zou kunnen gaan fietsen. Sterker nog, voordat ik in het donker ga forensen is het best handig eerst eens in het donker gereden te hebben.

Zo gedacht, zo gedaan. Lamp uitgeklapt, groot licht aan en rijden maar. Eerst Houten uit. Een rood stoplicht (nummer 71.1). Ik stop netjes. Ik wacht. Ik wacht. Ik wacht. Ik twijfel, kan dit normaal zijn? Waar zit het knopje? Geen knop. Het is gewoon een stoplicht voor auto's en fietsen. Ondertussen staan diverse auto's ongeduldig achter me te wachten. Er claxoneert er één. Een ander rijdt maar door rood. Nog één rijdt door rood. In samenspraak besluiten de fietser die naast me is komen staan en ik ook maar door te rijden. Heel raar. Wordt mijn Quest soms niet gedetecteerd?

Langs Houten in het stikkedonker over een slingerend pad. Gaaf om te doen,met bochten die toch telkens anders blijken te liggen dan ik me meende te herinneren. Door richting de brug bij Schalkwijk. "Hé heeft die tegenligger nu nog gewoon grootlicht op? " Ik zie even niets meer. Gelukkig op lage snelheid (want het weggetje is smal).
De brug bij Schalkwijk omhoog. Als ik de binnenverlichting aanklik zie ik dat ik 30 km/h omhoog ga. Mooi! Wat later in de buurt van Culemborg de Lekdijk op. Spectaculair, zo'n donker rivierenlandschap. Vanwege het geslinger van de dijk hou ik de snelheid bescheiden. Dan de dijk weer af, het verplichte fietspad negerend het Amsterdam-Rijnkanaal over, richting 't Goy. Ik raak in een kadans. Een trance misschien. "Wow, wat rijdt het hier lekker!" Met 40 km/h door het duister. Ik bemerk hoe de Red Hot Chili Peppers zingen in mijn hoofd:

"I am you are me
Good woman said you gotta believe
Submerge into the urge of we
Deliciously the mystery

One big mob aw yea aw yea
One big mob aw yea aw yea
"

Weer thuis probeer ik het licht van de fiets uit te doen. Het blijft zachtjes branden. "Mmm, naar dat is vast niet goed." Ik besluit de accu los te koppelen. Het licht blijft gewoon branden?! Andere functies van de fiets gedragen zich minder mysterieus en blijven wel uit zonder accu. Met de conclusie dat de voorlamp blijkbaar een eigen kleine accu heeft besluit ik tevreden me over te gaan geven aan de slaap.

Vandaag 25 km, 211 in totaal.

zondag 16 november 2008

Forensroute getest

Het is de bedoeling om met de Quest regelmatig naar mijn werk te rijden. Met behulp van Google Maps en de fietsrouteplanner van de fietsersbond had ik een route van Houten naar Amsterdam-Zuid uitgepuzzeld die me vrij snel leek. Echter, er waren een paar punten waar ik me van afvroeg of het met een Velomobiel of überhaupt met een fiets te doen zou zijn.

Met dank aan de verschillende deelnemers van de ligfiets-lijst op Google Groups kreeg ik een aantal suggesties voor een betere route. Mijn oorspronkelijk plan zou met een Quest niet goed te doen zijn, noodzaak tot steken, afgesloten doorgangen onder de A2, slecht wegdek. Omdat ik een onbekende route niet meteen in het donker wil gaan rijden (zeker niet zonder GPS) heb ik de route vandaag in het licht uitgeprobeerd.

Ik ben erg tevreden over de route. Langs het Amsterdam-Rijnkanaal is het tegenwoordig in het algemeen goed fietsen. Industrieterrein Lage Weide bij Utrecht is enigszins een obstakel. Slecht wegdek, afgesloten stukken, maar wel te doen.

Waar ik met de Quest dus echt aan moet wennen zijn die stoplichten met knopjes. Soms moet je echt op een knopje drukken om groen licht te krijgen, soms ook weer niet. Het is lastig om bij het knopje te komen dus ik wil graag weten waar het nodig is... Nergens aan te zien, vrees ik. Ik overweeg serieus een knopjesindruk-stokje mee te gaan nemen.

Iets anders: ik krijg een behoorlijk houten kont in de Quest. Deel vast een kwestie van wennen, maar vermoedelijk zal het ook beter gaan als ik het zitje wat horizontaler instel. Dat zal dan vast ook zorgen dat ik mijn schouders wat minder krampachtig houd: nu kom ik af en toe tegen de rand van de fiets wat denk ik leidt tot een minder ontspannen houding.

Terug naar de route: in Abcoude was het even de weg zoeken. Het stuk fietspad langs de Amsterdamse weg tot aan het AMC is het schuinste stuk dat ik ken. Dat was al toen ik in de Verhees Alleweder reed maar het is er vast niet beter van geworden. Niet fijn met een driewieler, zeker als het sowieso slecht asfalt is. In de spits is het kiezen van de rijweg vast geen goede optie.

Vanaf het AMC rijdt het weer beter. Al met al ben ik tot aan station Amsterdam RAI doorgereden. Mijn werk is nog een paar km. verder maar die laatste kilometers geloof ik wel.

Vandaag 98 km. gereden, in totaal 184 km.

zaterdag 15 november 2008

De eerste kilometers

Vandaag was eindelijk de grote dag: tijd om de Quest op te halen. Vergezeld van fietsmaat Jeroen en mijn zoon Joep ging het per auto naar Velomobiel.nl in Dronten. Theo van Velomobiel.nl hielp de fiets op maat stellen. Een eerste blokje om om de afstelling te testen. Hoewel Velomobielen niet nieuw voor me zijn -ik had een jaar lang een Verhees Alweder- was het best wel weer wennen hoe het voelt om met een Velomobiel een bocht te nemen. Het is ondertussen ook al wel weer tien jaar geleden dat de Verhees mijn autootje was.

Er is in die tijd wel wat veranderd. De hedendaagse Quest is vergeleken met de Verhees Alleweder een uiterst doorontwikkeld apparaat. Kende de Verhees destijds nog een aantal fundamentele problemen (zoals het remsysteem, de kwetsbaarheid van de voorwielen), bij de introductie in mijn Quest werd ik overdonderd door een hoeveelheid aan kleine handigheden zoals remlicht, mistachterlicht, verstelbaar voorlicht met twee standen. Duidelijk een passie van de heren van Velomobiel.nl om een doorontwikkeld product te leveren.

Na geïnstrueerd te zijn hoe de route op te pikken die ik gevonden had via snelfietsroute.nl en Jeroen de sleutels van de Astra gegeven te hebben kon de reis naar Houten beginnen. Het eerste deel door de polder liep via de Rietweg en Vogelweg naar de Stichtse Brug. Hoewel ik afgelopen half jaar weinig fietskilometers gemaakt had ging het pal tegen een vrij krachtige wind in al snel 35-37 km/h.

Ik vreesde vooraf aan het stuurgedrag te moeten wennen. Een Limit / C-Alleweder waar ik ooit in reed stuurde zeer nerveus maar dat is bij de Quest gelukkig niet het geval. Al vrij snel kon ik met één hand sturen terwijl ik met mijn andere hand pakjes Sultana opende en van hun inhoud bevrijdde.

Vanaf de Stichtse Brug bleek dat ik wellicht wat te enthousiast van start gegaan was. Snelheid zakte doorgaans tot onderin de 30. Ter hoogte van Baarn meteen m'n eerste bijna-ongeluk: een man loopt het fietspad op richting een op het fietspad geparkeerde auto. Ik denk nog "laat ik preventief bellen, to be on the safe side" maar hij leek niets te horen. Op het moment dat ik naast hem rijd trekt hij de deur van zijn auto open. Op drie cm na schampte hij de Quest... Volgende keer toch maar de minder vriendelijke claxon gebruiken.

Een vraag aan ervaren Questers: hoe kan je als je met het kapje rijdt het makkelijkst bij de knopjes van stoplichten? Ik meende te weten dat die knopjes geen andere functie hadden dan een psychologische. Helaas, net voorbij Soestdijk kon ik wachten tot ik een ons zou wegen maar groen werd 'ie niet. Dus dan maar klittenbandje los gemaakt om het knopje in te kunnen drukken. Onhandig. Waarschijnlijk moet ik er nog handig in worden.

Bij Bilthoven het verplichte smalle betegelde fietspad maar genegeerd om op het mooie asfalt te rijden. Helaas kon ik geen 40 km/h meer uit mijn benen krijgen. Bovendien kwam ik nu in een file met auto's te staan... Dat was ook weer niet de bedoeling. Dus toch maar weer terug naar het fietspad. Richting De Bilt werd dat overigens beter.

Met name oudere vrouwen blijken trouwens flink van de fiets te kunnen schrikken. Als je ze inhaalt maar wel ruim voldoende ruimte laat, of als je ze tegemoet rijdt maar wel gewoon netjes rechts blijft. Opvallend. Het is denk ik maar goed dat de fiets er niet als een grote witte haai uitziet...

Thuis aangekomen 85 km op de teller. Moe maar voldaan.

dinsdag 11 november 2008

Voorpret

Ongeveer drie jaar wachten op de nieuwe fiets blijkt 'maar' net iets meer dan twee jaar te duren: