woensdag 26 april 2017

Verleiding

Formulieren van de belastingdienst deden me smachten naar fietsen.
Ik nam me voor, zoals vaker, niet te hard te gaan rijden.
Ook zoals vaker, zou dat niet gaan lukken.

De dijk van Vianen naar Rhenen.
Een schilderij met twee horizontale banen.
De blauwe baan bezaaid met scherp afgestoken wolkjes,
in schakeringen van felwit tot donkergrijs.
Onder het blauw, het groen van de lente.
Tussen blauw en groen fiets ik, snel en makkelijk.

Links van me, achter de Rijn, boven de Heuvelrug, kleurt de lucht donker.
De toren van Amerongen verschuilt zich tussen de bomen voor een bui.
Het grijs in mijn spiegels vertelt me dat noodweer me op de hielen zit.

Ik rem voor de afslag naar de Marsdijk.
Achter me zie ik weer de renner die achter een brommer traint.
"Vast zijn pa," denk ik.
Voor ik weer op snelheid ben, halen ze me in.

Ingehaald worden door een racefietser daar hou ik niet van,
ook al hangt 'ie kort achter een brommer.
Ik versnel tot ruim 60 km/h en ga ze voorbij.

Hun snelheid is hoger dan verwacht,
ik moet in de 50 trappen om ze voor te blijven.
Doorpoten, tot aan de Rijnbrug.

Om me niet te laten kennen -"door wie?", zo vraag ik nu -
pak ik huiswaarts nog wat klimmetjes mee.

Afgemat kom ik thuis.
Op Strava zie ik dat de renner een jonge prof was.
"Zonder de brommer was 'ie kansloos!"

De volgende keer weer rustig aan, zeggen mijn benen me.

woensdag 12 april 2017

Goddelijk

Ochtend.
De zon doet een halfslachtige poging. Grauwheid in mijn hoofd.

Pas op het zangfietspad van Houten begint het gloeien.
"Left shoe shuffle, right shoe muffle" schreeuw ik vanuit de fiets.
Ik speel de saxofoon, met Keith en Mick op 'Casino Boogie'.
Nellcôte, Zuid-Frankrijk, schaars geklede meisjes en rondslingerende flessen Jack.

Vanaf Zaltbommel fiets ik langs de Waal,
de machtige stroom waar ooit Bataven Romeinen verjoegen.

Met krap 50 km/h trap ik mezelf over de dijk bij St. Andries.
Ik vlieg, een hogere werkelijkheid dringt zich op.
Met Achilles en Odysseus bevecht ik de Trojanen,
iets met een geschaakte liefde.
Geen beter excuus dan liefde.
"Damn your love, damn your lies", blèr ik haar toe.
Door iedere vezel van mijn lijf stroomt het leven.

Met 50 km/h trap ik mezelf over de dijk bij St. Andries,
als een Griekse god, meester over mijn lot.

donderdag 6 april 2017

Quest op de weegschaal

Goed, ik wilde wel eens weten wat het gewicht is van Quest 752. Eerst zo goed als mogelijk de wielkasten schoongeborsteld. Daarna tasje, pomp en ander reservespul verwijderd, ook de accu. Gewicht toen op twee manieren gemeten: gewicht bij ieder wiel apart én door zelf op weegschaal te gaan staan en de fiets op te tillen. Bij de eerste meting kwam ik in totaal op 30,4 kg, de tweede meting gaf met een sterk 'springende' uitleeswaarde na aftrek van mijn gewicht 33,4 kg. Ik vermoed dat de waarheid ergens in het midden ligt, dus min of meer 32 kg. Dat gewicht is conform de specificaties van velomobiel.nl. Dit zou betekenen dat de reparaties aan de body niet echt significant aan het gewicht hebben bijgedragen.