Zondagnamiddag. Na een huiselijk dagje besluit ik in overleg nog even een kort stukje te gaan velomobielen. De heftigheid van dat ritje maakte dat ik praktisch direct na het uitstappen uit de fiets spierpijn bemerkte (laag in mijn bovenbenen, met name aan de buitenzijde -Vastus lateralis- , ook enigszins aan de binnenzijde - Vastus medialis).
Hoe het kwam?
Zodra de Quest in beweging is denk ik "Dat gaat lekker, wordt misschien snel rijden." De bochten door de wijk neem ik lekker sportief.
Binnenweg ter hoogte van sportpark Kruisboog, 43 km/h: "Dat gaat makkelijk, maar hou ik het vol?"
Rietdijk en Hogelandseweg: snelheid beperkt want scherpe bochten. Mijn thermohemd had ik beter thuis kunnen laten. Ik rits mijn shirt zo veel mogelijk open. Buiten is het een paar graden boven 0.
Tiendweg: al snel weer 40+.
Schalkwijkseweg, kanaalbrug omhoog: "30+ moet toch lukken..." Lukt, met 32 km/h maar laatste meters zijn zoals vaker best zwaar.
Schalkwijkseweg, kanaalbrug naar beneden: Rustig opgebouwd lukt het 50 km/h te rijden. Met doorpezen hou ik het vol tot aan Schalkwijk. De laatste honderd meter rijd ik uit.
Provinciale weg naar de Lekdijk: Ik fiets rond de 43 km/h. Op die snelheid golft de weg opvallend. Omhoog, omlaag, omhoog. Het stuk "omhoog" gebruik ik telkens om extra kracht te zetten. Ik probeer wat te drinken maar de slikbeweging gaat moeilijk. Een hap van de energiereep krijg ik nauwelijks naar binnen.
Lekdijk: ik neem even wat rust. Rij eerst 37 km/h. Bouw langzaam op tot 40.
Beusichemseweg. Ik gebruik de afdaling van de dijk om flink vaart te maken. "Zou 40+ omhoog over de kanaalbrug lukken?" Ik probeer het. Ik ga diep maar het laatste stukje gaat toch net wat minder snel. Naar beneden ben ik in de stemming. Tot mijn plezier zie ik een racefietser voor me rijden. Een goede stimulans om hard door te blijven rijden. Ik ga 'm op het vlakke met 43 km/h voorbij.
't Goy. Ik mag daar maar 30 en besluit me daar maar even aan te houden.
Voorbij 't Goy: Ik probeer weer 40+ te rijden maar het lukt me nauwelijks. De noordwestenwind speelt me ook parten. Als ik aan de camelbag probeer te lurken werkt mijn slikreflex niet mee, integendeel.
Oostromsdijkje richting Achterdijk: Het begint wat te regenen. Deze richting is de wind een stuk gunstiger. Ik rij weer 43 km/h.
Achterdijk naar Fort Vechten: Ik ben op. Het gaat niet meer harder dan 37 a 38 km/h. Vlak voor Vechten pers ik er nog een heel kort een stukje harder dan 40 uit. Ook op de Marsdijk en de Oud Wulfseweg ga ik met laatste krachtsinspanningen ook nog een paar keer kort harder dan 40.
Thuis aangekomen hurk ik achter de fiets om 'm op slot te zetten. Terwijl ik weer omhoog kom bemerk ik dat een paar spieren in mijn bovenbenen vast lijken te zitten. Tja, goed getraind zal ik maar zeggen...
Vandaag 35 km, in totaal 788 km.
2 opmerkingen:
Veel succes morgen!! :-)
Dank, Teun.
Ik voel de spieren maar het is gelukkig niet echt pijnlijk meer.
Een reactie posten