Ooit (CV 1999) reed ik de 200m sprint met vliegende start met een snelheid hoger dan 70 km/h (ik werd tweede op mijn Baron Lowracer met staartpunt, net een fractie minder snel dan Frederik van de Walle). Dat is ongeveer de snelheid van het huidige UCI-wereldrecord, maar ik had wel een flinke wind mee. Toen ik las dat er in oktober een weekend de baan in Apeldoorn gereserveerd is om te pogen de WRRA-records (
World Recumbent Racing Association) te verbreken voelde ik me uitgedaagd. Na een aantal jaar niet zo veel gefietst te hebben is dankzij de Quest mijn fietsconditie weer behoorlijk goed. Ik mailde dus de organisatie dat ik mee zou willen doen maar gaf daarbij aan nog een geschikte fiets te zoeken. Hoewel die opmerking over de fiets vooral als droge constatering bedoeld was kreeg ik wat later van Ellen van Vugt te horen dat ze misschien nog wel een carbon lage racer in mijn maat zouden hebben. Ik vrijdag dus naar
Elan in Nijmegen getogen en kijk eens waar ik mee terug kwam:
Wat een schoonheid. Een echte Groeneveld Lowracer! Een fiets die sneller is dan menig lowracer met staartpunt. Uitgerust in single speed, 75 tands voor, 13 achter. Als ik het huidige WRRA-record (Sean Costin, 63,157 km/h) wil verbreken zal ik dus in ieder geval 200 meter met een trapfrequentie van 130 moeten rijden.
De fiets stimuleert me het trainen serieus te gaan nemen. Ik overweeg vooral 's avonds na het werk met een laag tempo met de Quest te gaan rijden en dan een paar keer te kijken welke maximumsnelheid ik kan behalen. Uiteraard ga ik ook af en toe op de Groeneveld om een beetje gevoel voor de fiets te krijgen. Vandaag voor het eerst er op gereden en de fiets past in ieder geval goed.
1 opmerking:
Mooi fietsje, rijdt heel lekker. Misschien moet je alleen wel even mijn naam sticker er af halen ;-)
Ik heb heel wat gereden op deze fiets maar nu ik een eigen razzfazz heb waaraan ik volledig vertrouwd ben.
Wens je veel succes, we zijn concurenten;)
Een reactie posten