Gisteren zoals al gemeld dus een proefritje gemaakt in de DF. Wat nu volgt is geen 'review' maar zijn hooguit wat losse notities. Ik heb het gevoel nu nog geen afgeronde conclusie te kunnen presenteren.
Omdat ik 1.87 lang ben had ik gesuggereerd in de DF-XL een proefrit te maken. Bij Intercitybike werd ik door Frank echter eerst richting de gewone DF gedirigeerd. Frank vertelde dat de beenlengte of de schoenmaat vaak de beperkende factoren zijn en bij mij zijn mijn benen voor mijn lengte juist ongewoon kort. De DF leek met beperkte aanpassingen in positie van de cranks en het zitje best te gaan passen.
Na een paar keer een blokje om maakte ik een testritje van 30km langs het Ketelmeer. Grosso modo was het ongeveer wel wat ik verwachtte. Zoals zo ongeveer iedereen ook al beweert is één van de eerste zaken die opvallen dat de aandrijving zeer direct voelt. Dat lijkt niet in hoofdzaak een kwestie van het lagere gewicht maar vooral van een stijvere aandrijflijn.
Al na een paar honderd meter viel me op hoe beroerd de standaard demping van het achterwiel is. Op het eerste stukje slecht asfalt begon het achterwiel al te dribbelen. De demping in de DF is denk ik niet slechter dan de standaard demping van een Quest of Strada - volgens Ymte zo 'ie zelfs beter moeten zijn - maar ik ben afgelopen jaar verwend geraakt door verbeterde demping dankzij een prototype hydraulische demper van Velomobiel.nl. In een volgende fiets wil ik dus graag een gelijkwaardige demping.
Een detail: de spiegeltjes zitten dichter bij je hoofd. Daardoor heb je meer zicht als je er in kijkt maar keerzijde is dat je er minder makkelijk in kijkt. In de Quest hoef ik maar iets naar de zijkant te turen om in de spiegels te kunnen kijken, wat het eenvoudig maakt om het verkeer achter je in de gaten te houden. Bij de DF moet je bewuster kiezen om in de spiegels te gaan kijken. Uiteraard is het wel mogelijk om de spiegels meer naar voren te plaatsen maar ze komen dan op een minder nette plek op de fiets.
Inderdaad is de wegligging in de bochten zekerder dan die van mijn Quest. Over zoiets banaals als de topsnelheid durf ik weinig te melden, anders dan dat ik me nog veilig voelde toen ik met bijna 80 km/h de Ketelbrug naar beneden reed (geholpen door een rugwind).
Verder: ik kwam ondanks de instelwerkzaamheden van Frank toch af en toe met mijn hakken tegen de bodem van de fiets. Dat gebeurde vooral op momenten dat ik even wat meer onderuit in de fiets ging zitten. Door de zo net wat kortere afstand tot de cranks hield ik denk ik mijn voeten wat meer verticaal waardoor ze eerder de bodem raakten. Oplossing is waarschijnlijk om de afstand tot het crankstel net nog wat groter te maken. Terug bij Intercitybike leek dat ook nog wel mogelijk: het zitje zou nog een paar centimeter naar achteren geplaatst kunnen worden.
Het lastige van zo'n proefrit is dat het een vergelijking is tussen een fiets die ik gewend ben en die helemaal perfect op maat is en een fiets die nét niet goed op maat ingesteld is. De grote vraag voor mij is nu vooral of ik 'm echt goed op maat kan krijgen - vermoedelijk wel - en hoe die dan rijdt in vergelijking tot de Quest. Als ik de DF goed passend zou kunnen krijgen is het denk ik wel een zeer aantrekkelijk om een fiets te berijden die nergens iets te veel heeft.
