Gisteren fietste ik voor een familiedag met de Quest van Houten naar Soest en weer terug, 50 kilometer in totaal. Door Bilthoven reed ik een paar keer een aantal minuten 50 km/h (o.a. omdat het fietspad aldaar niet geschikt is om sneller dan een slakkegang te fietsen en ik dus maar met het verkeer mee reed, op de weg). Bijna thuis besloot ik nog even te kijken welke topsnelheid ik zou kunnen halen. Op 53 km/h stopte ik toch maar met kracht zetten omdat de flauwe bochten in de Oud Wulfseweg met die snelheid toch vrij krap bemeten zijn.
Al met al waarschijnlijk geen goede training voor de 200 m sprint, te weinig aeroob, te weinig explosief.
Wel goed was dat ik bij het optrekken zo laat mogelijk probeerde te schakelen. Ik fietste dus met flink hoge trapfrequentie. Ondertussen lees ik op internet dat een frequentie van 130 behoorlijk goed is om veel vermogen te leveren (http://www.chris-brands.nl/trapfrequentie-p.htm). De instelling van de Groeneveld lage racer lijkt dus ideaal.
BTW: kent iemand nog te pruimen muziek met 130 beats per second?
Km-stand Quest 5348.
2 opmerkingen:
Hoi René,
Een 200 meter sprint is volledig anaeroob. Pas na een minuut of 5 ga je aeroob verbranden.
Groeten en succes,
Paul Dijs
Yep. Maar als training is het nuttig aëroob te fietsen en dan een paar keer kort helemaal vol te gaan. Ik zal bij het trainen moeite moeten doen juist niet hard te fietsen, 30 km/h ipv ruim 40.
Groet!
René
Een reactie posten