Zaterdagochtend stapte ik om 6:20 in de fiets. Buiten vroor het licht. Flarden mist hingen boven de berijpte weilanden. De zon begon net op te komen, schijnbaar enkel met het doel om de statige bomen van Amelisweerd op de de mooist mogelijke manier contrastrijk te belichten. Wat kilometers verderop, in de Flevopolder, speelde zij een ander spel. De eentonigheid van het landschap werd versterkt door mist maar juist aan die schijnbaar tijdloze eentonigheid wist de zon met flarden licht een bijzondere magie te geven. De af en toe opdoemende windmolens maakten het geheel op bijna surrealistische wijze af.
De tocht naar Dronten leek vooral naar beneden te gaan. Kruissnelheid 40+.
Bij Velomobiel werd de achterbrug van de Quest door Allert preventief versterkt. Mijn klachten over de remkracht van de fietsen bleken na enig onderzoek veroorzaakt door een metalen dopje op de remkabel die niet goed zat en daardoor ingesleten was. Een relatief klein en goed te verhelpen euvel dus.
De terugweg baadde in het zonlicht. De magie van de heenreis was als een droom weer verdwenen. De focus van mijn aandacht lag nu met name op de fiets en het fietsen. Dat ging perfect. De fiets remt weer zoals het hoort. De cranks lijken, sinds ik ze vorige week 1 cm naar voren geplaatst heb, ook een ideale positie bereikt te hebben. Mijn conditie is flink verbeterd sinds de vorige keer dat ik dit ritje maakte, half november 2008. Hoewel ik dit keer heen én terug reed lag het tempo flink hoger. Zelfs aan het einde van de rit kon ik nog een paar keer met racefietsers spelen door ze met 45 km/h in te halen. Wat een fiets, die Quest! Weer thuis nauwelijks vermoeid en zeer voldaan.
Ritafstand 172 km, overall kilometerstand 2462 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten