Als ik fiets lijkt het alsof in een bron van creatieve energie aanboor. Ik krijg zin om te schrijven, te fotograferen, te filosoferen of zelfs te dichten. Waarover dan? Over fietsen natuurlijk! Of meer dan dat, over fietsers vooral. De aanblik van een fietser geeft me zelden géén goed gevoel. De man van in de 50 die 's ochtends vroeg door het duister en de regen naar zijn werk op het industrieterrein Lage Weide fietst, een held. De huisvrouw, beladen met boodschappen onderweg naar huis, bewonderenswaardig. De vader, stevig doortrappend met een kind voorop en achterop, vertederend. Het meisje dat al SMS-end door de stad rijdt, allerschattigst.
Ik hou van ze allemaal.
Maar het meest nog van fietsende meisjes. Een vrouw op een fiets, op een bepaalde manier komt daar magie bij vrij. Het is wonderlijk. Ik zou ze het liefste allemaal willen fotograferen, jong of oud, mooi of lelijk. Dat schiet helaas niet op en tussen droom en daad ligt een wereld van schijterigheid verpakt in rationeel klinkende uitvluchten.
Het beste excuus tot nu toe is de site Amsterdamize van Marc van Woudenberg. Wat een schitterende foto's! Wat een liefde voor de fiets en haar berijders en berijdsters. Bezoek en geniet!
BTW, de teller in de Quest staat vandaag op ~ 1930 km.
2 opmerkingen:
René, dank voor die aardige woorden en het is geruststellend dat er meer zijn die het fietsen op deze manier waarderen :).
Daarbij: TE weird om je vanmorgen tegen te komen op weg naar werk! Ook te kort ;-p
gr,
Marc
amsterdamize.com
Hallo René,
Deze blog zou ik graag op mijn site in de rubriek Velosofische beschouwingen plaatsen. Mag dat?
Groet, Jos
Een reactie posten