"Diagnose Post Mortem," oftewel een chique manier om te zeggen "Ik snapte het pas toen het te laat was". Al enige maanden hoorde en voelde ik in de Quest na het schakelen een 'knoep' in de aandrijflijn. In eerst instantie dacht ik aan allerlei enge oorzaken, zoals een freewheel dat op het punt staat het te begeven of een niet goed bevestigde achtervork of...
Geleidelijk begon mijn vermoeden te verschuiven richting ketting en tandwielen. Zowel de ketting als de bladen voor hebben immers al zo'n 25.000 km meegedraaid. Bij een controle van de ketting een paar maanden terug kon ik echter geen gebreken vinden.
Vandaag maakte ik een ritje naar mijn ouders in Rhenen om daar op de koffie te komen. Bij de terugrit was het probleem al na een paar honderd meter duidelijk. Toen ik bij een stoplicht probeerde op te trekken was het dit keer niet 'knoep' maar 'knak'. De ketting gebroken!
Steppend (ik moet er niet aan denken dat meer dan een paar honderd meter vol te houden, het is zwaar!) terug naar mijn ouders. Daar rustig in het gras en in een heerlijk zonnetje de einden van de ketting bij elkaar gezocht (ze zaten gelukkig nog min of meer op hun plaats). Met een kettingpons het verbogen en losgebroken deel verwijderd en daarna met een snelsluiting de boel weer aan elkaar gemaakt.
Bij het aan elkaar zetten van de stukken werkte ik in de kuip. Dat is niet heel handig. Het was daar bovendien lastig uit te vinden of de ketting niet gedraaid was. Ik koos er daarom voor eerst de boel aan elkaar te zetten en dan eventueel bij het voorblad te zien of er geen slag in zat en die zo nodig daar te fixen. Dat er een slag in zat was daar inderdaad makkelijk te zien en dankzij de snelsluiting ook weer snel hersteld.
Op de weg terug naar huis was zoals verwacht het 'knoep' geluid verdwenen.
9 opmerkingen:
25.000 km is toch redelijk snel. Ik heb nu ruim 50.000 km gereden en nog geen slijtage aan de ketting kunnen meten.
Ik rij met een schuifbaar kettingtandwiel en ligt het kettingtandwiel dus altijd midden in de kettinglijn. Blijft het geheel ook mooi geruisloos.
Mogelijk heeft dat er mee te maken.
Goed opgelost toch?
Ik heb zelf altijd twee sluitschakels en een stukje ketting mee; dan kun je de boel weer aan elkaar zetten zelfs als er een paar schakels helemaal naar zijn grootje zijn.
En mijn ketting en tandwielen hebben het ook geen 50000 kilometer uitgehouden, ondanks het schuivende kettingwiel. Na bijna 31000 kilometer moest ik ze vervangen. Het ligt denk ik ook een beetje aan je rijstijl
Groet
Erwin en Tante Lies
Mijn rijstijl zou een factor kunnen zijn. Ik doe dat tegenwoordig niet meer maar voorheen wilde ik wel eens met volle kracht optrekken en dan bij het schakelen geen kracht terugnemen. Soms leidde dat tot flinke knallen uit de fiets, ter hoogte van de derailleur. Mogelijk heeft dat de schade aan de schakel veroorzaakt. Tegenwoordig neem ik altijd wat kracht terug als ik schakel.
Een andere optie is dat ik op die plek een keer de ketting niet helemaal goed geponst heb. Het heeft me een vrij lange periode gekost voordat ik de Quest helemaal naar wens afgesteld had en daardoor regelmatig de lengte van de ketting bijgesteld.
Ik zou ook de slijtage eens moeten meten.
Ik wist niet dat een velomobiel kon overlijden aan een gebroken ketting...
Het slijtageproces van ketting en tandwielen is voor iedereen verschillend lijkt het wel. Pé Koomen heeft wel 70.000 km met dezelfde ketting en tandwielen gereden, bij mij waren ze na 30.000 km ook volledig "op". Rijstijl kan een reden zijn, belasting ook lijkt mij. De velomobiel krijgt het bij mij redelijk zwaar te verduren, vaak slecht asfalt, en op elke woon-werkrit ongeveer 580 hoogtemeters, die klimmetjes gaan tussen de 2 en 13%, niet heel lang, de langste ongeveer 2,5 km, maar belasten de ketting natuurlijk wel extra ondanks de lage verzetten die gereden worden in die situatie.
Onderhoud van de ketting is ook van invloed, regelmatig schoonmaken en smeren verlengt de levensduur aanzienlijk.
Maar goed, met 30.000 km was ik tevreden, de racefiets doet meestal niet langer dan 8000 km met een ketting.......
Gelukkig was er idd alleen maar een schakeltje van de ketting overleden, niet een complete Quest of erger...
Inmiddels dik 50.000 km met de Quest gereden, maar van kettingslijtage nog geen last. Volgende maand weer een keer naar Dronten voor war onderhoud. Rijd wel altijd rustig weg.
Kettingslijtage hangt van zoveel dingen af. Ik kom in de Quest tot 15.000 km als het snel is, of 35.000 als het langzaam is. Toerental (=kracht op de ketting=slijtage), veel vocht (zout uit zweet en pekel) etc speelt een rol.
Wat "horen" betreft: als je iets hoort wat je niet gewend bent: altijd nakijken. Vaak kun je dan ingrijpen voor het te laat is. Waarschijnlijk had een heel nauwkeurige controle toch de zwakke schakel aan het licht gebracht. Soms gaan dingen snel: anderhalve week geleden hoorde ik een geluidjee uit de achterwielkast, 500m later was het al over en uit: body-bevestiging achterarm afgebroken. Ondertussen weer gefixed (en wat ander onderhoud) en hij rijdt weer als een speer.
en een stukje "beekie factor? '
Een reactie posten