Ochtend.
De zon doet een halfslachtige poging. Grauwheid in mijn hoofd.
Pas op het zangfietspad van Houten begint het gloeien.
"Left shoe shuffle, right shoe muffle" schreeuw ik vanuit de fiets.
Ik speel de saxofoon, met Keith en Mick op 'Casino Boogie'.
Nellcôte, Zuid-Frankrijk, schaars geklede meisjes en rondslingerende flessen Jack.
Vanaf Zaltbommel fiets ik langs de Waal,
de machtige stroom waar ooit Bataven Romeinen verjoegen.
Met krap 50 km/h trap ik mezelf over de dijk bij St. Andries.
Ik vlieg, een hogere werkelijkheid dringt zich op.
Met Achilles en Odysseus bevecht ik de Trojanen,
iets met een geschaakte liefde.
Geen beter excuus dan liefde.
"Damn your love, damn your lies", blèr ik haar toe.
Door iedere vezel van mijn lijf stroomt het leven.
Met 50 km/h trap ik mezelf over de dijk bij St. Andries,
als een Griekse god, meester over mijn lot.
5 opmerkingen:
Joehoe, een fraaie velosofische kijk op de wereld. Nou ja 'de' wereld ;-) onze wereld.
En dan kom je Kanjer tegen onderweg...
& een vooralsnog schimmige mysterieuze achtervolger ...
Ik lees een regel Fleetwood mac;)
@Marc: inderdaad Fleetwood Mac, uit 'the Chain' van Rumours. Samen met 'Exile on Mainstreet' van de Stones wmb één van de beste popalbums ooit.
Een reactie posten