maandag 17 november 2008

Nachtelijk rondje Lekdijk

Na twee dagen questen kan ik er geen genoeg van krijgen. Na mijn werk, in de trein terug naar huis, bedacht ik me dat ik best in het donker nog even zou kunnen gaan fietsen. Sterker nog, voordat ik in het donker ga forensen is het best handig eerst eens in het donker gereden te hebben.

Zo gedacht, zo gedaan. Lamp uitgeklapt, groot licht aan en rijden maar. Eerst Houten uit. Een rood stoplicht (nummer 71.1). Ik stop netjes. Ik wacht. Ik wacht. Ik wacht. Ik twijfel, kan dit normaal zijn? Waar zit het knopje? Geen knop. Het is gewoon een stoplicht voor auto's en fietsen. Ondertussen staan diverse auto's ongeduldig achter me te wachten. Er claxoneert er één. Een ander rijdt maar door rood. Nog één rijdt door rood. In samenspraak besluiten de fietser die naast me is komen staan en ik ook maar door te rijden. Heel raar. Wordt mijn Quest soms niet gedetecteerd?

Langs Houten in het stikkedonker over een slingerend pad. Gaaf om te doen,met bochten die toch telkens anders blijken te liggen dan ik me meende te herinneren. Door richting de brug bij Schalkwijk. "Hé heeft die tegenligger nu nog gewoon grootlicht op? " Ik zie even niets meer. Gelukkig op lage snelheid (want het weggetje is smal).
De brug bij Schalkwijk omhoog. Als ik de binnenverlichting aanklik zie ik dat ik 30 km/h omhoog ga. Mooi! Wat later in de buurt van Culemborg de Lekdijk op. Spectaculair, zo'n donker rivierenlandschap. Vanwege het geslinger van de dijk hou ik de snelheid bescheiden. Dan de dijk weer af, het verplichte fietspad negerend het Amsterdam-Rijnkanaal over, richting 't Goy. Ik raak in een kadans. Een trance misschien. "Wow, wat rijdt het hier lekker!" Met 40 km/h door het duister. Ik bemerk hoe de Red Hot Chili Peppers zingen in mijn hoofd:

"I am you are me
Good woman said you gotta believe
Submerge into the urge of we
Deliciously the mystery

One big mob aw yea aw yea
One big mob aw yea aw yea
"

Weer thuis probeer ik het licht van de fiets uit te doen. Het blijft zachtjes branden. "Mmm, naar dat is vast niet goed." Ik besluit de accu los te koppelen. Het licht blijft gewoon branden?! Andere functies van de fiets gedragen zich minder mysterieus en blijven wel uit zonder accu. Met de conclusie dat de voorlamp blijkbaar een eigen kleine accu heeft besluit ik tevreden me over te gaan geven aan de slaap.

Vandaag 25 km, 211 in totaal.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi René,
De koplamp van de Quest blijft inderdaad een tijd nagloeien als je 'm uitzet. Daar zit een condensator in. Als je een extra draad trekt kan je achterlicht meegloeien maar of dat de moeite waard is?
Als je in het donker gaat forensen, hou er dan rekening mee dat autolampen erg in je gezicht schijnen. Dat heb je met zo'n lage positie, daar kun je maar beter aan wennen. Ik draag in het donker geen fietsbril en hoop dat mijn vaste, rustige route binnenkort weer open is. Ze zijn nu bezig met asfalteren en er is nog een paar weken geen doorkomen aan met de Quest.
Ik wens je veel plezier met je nieuwe fiets en natuurlijk vooral met het forensen in een gebied dat ik vrij goed ken (ik kom uit Abcoude maar woon alweer 20 jaar in Purmerend).
O ja, je komt natuurlijk naar de oliebollentocht op 28 december...
--
groet van Theo.

rv zei

Oliebollentocht lijkt me leuk. Laatste keer dat ik die reed was in 1999 of in 2000 (in een Limit). Ik kijk of het lukt!

René

rv zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.