Ter voorbereiding van de fietsvakantie maakten Joep en ik gisteren een tochtje in Alleweder en Quest. Omdat ik een betere fietsconditie heb dan Joep en de Quest sneller is dan de Alleweder mocht Joep de Quest proberen. Dat leek ons eerlijker. Door eenvoudigweg wat extra laagjes rubbermat in het zitje van de Quest te leggen paste Joep er netjes in. Het is bijzonder handig dat zijn benen even lang zijn als de mijne, er hoeft om van fiets te wisselen dus niets aan de trapas-afstand veranderd te worden.
We fietsten via het pontveer van Culemborg (nu had ik gelukkig wel mijn geld bij me voor de overtocht) over de zuidelijke Lekdijk richting het veer van Wijk bij Duurstede. Dit was de eerste wat grotere tocht die ik met Alleweder maakte & voor Joep de eerste echte rit in de Quest. Met de nodige moeite lukte het mij om de Alleweder op 37 a 38 km/h te krijgen. Onderwijl was Joep in de Quest flink aan het grijnzen: de snelheid kostte hem weinig moeite. Dat de Quest zo veel sneller zou zijn dan de Alleweder had hij niet verwacht.
Interessant waar dat verschil aan zou kunnen liggen. Op zo'n zomerse dag zonder zeiltje vangt een Alleweder in ieder geval flink wat wind, meer dan een open Quest met windschermpje. De versnellingsnaaf (Shimano Alfine) in de Alleweder helpt ook niet mee om hard te rijden. Een inspectie thuis liet bovenden zien dat een stuurstang van de Alleweder - voorzien van een constructie om eenvoudiger de sporing in te kunnen stellen - wat speling kende. Die stang heb ik ondertussen vervangen & door aan beide voorwielen aluminium profielen te monteren de sporing ingesteld. Meer hierover later.
Terug naar de titel van dit bericht. Ik kom regelmatig op de pont van Wijk bij Duurstede. Zoals gewoonlijk kwam de veerman pas op het allerlaatste moment om de vergoeding voor de overtocht op te halen. Hoewel Joep en ik vooraan het fietsgedeelte stonden kwam hij pas aangelopen terwijl de pont de overzijde al bereikt had. Om niet onnodig te vertragen wees ik de veerman richting Joep omdat hij het geld in de fiets had. Joep had zich al wat rusteloos afgevraagd waar de veerman bleef. Terwijl Joep de transactie afhandelde gingen de slagbomen omhoog. Ik wil wegrijden maar zie achter me Joep, de veerman was door naar de fietsers die achter hem stonden, vertwijfeld kijken. Ik maande hem op te schieten en plaats te maken voor de wachtenden. "Papa, ik heb een euro te weinig teruggekregen!". In zo'n situatie is mijn eerste reactie niet om moeilijk te doen over een euro. "Laat maar, ga maar weer fietsen", riep ik hem dus toe.
Weer op land bleek Joep ontdaan over het verlies van de euro. Hij meende dat de veerman doelbewust een euro te weinig teruggeven had. Ik sluit het niet uit. Juist door mensen pas te laten betalen als de slagbomen al open gaan en je als het ware de ongeduldige mensen achter je al hoort klagen is een ideaal moment om mensen niet te nauw te laten kijken naar het wisselgeld of juist te laten denken "Laat maar". Hoewel het maar om één euro gaat kan dit herhaald op een dag een flink bedrag opleveren. Voor Joep is het zelfs een enorm bedrag, naast zijn mobiele abonnement resteert hem nog maar 10 euro zakgeld per maand (uiteraard kwam deze euro wel uit mijn portemonnée).
Ik zou de volgende keer de veerman er op aan kunnen spreken maar ben wat bang dat dit in de toekomst een aangename overtocht in de weg kan zitten. Met een blauwe banaan kom je ook niet echt anoniem aan de overzijde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten